In reactie op mijn nieuwe nieuwsbrief, die op gedichtendag verscheen en de titel 'ga je als een engel gedragen' had (een zin uit het gedicht America van Allen Ginsberg), kreeg ik een mail van iemand die naar Reims was geweest en daar op de kathedraal een Lachende Engel had gezien.
Honderdeneen jaar geleden, september 1914, werd de kathedraal getroffen door honderd granaten (de neus van Gabriël is nog altijd niet geheeld), maar de Engel bleef lachen. Dat biedt hoop, wellicht.
Hoe toeval soms als beeldrijm werkt, bleek toen ik niet lang na het mailtje een vriendschapsverzoek op Facebook kreeg, van iemand die als profielfoto een treurende engel had. Een beeld op de 'Mozesput' in Dijon van de Nederlandse beeldhouwer Claus Sluter. De engel is ontzet om het lijden van Christus.
Een lachende engel en een huilende engel, op de laatste dag van januari.


Reactie plaatsen
Reacties
Beste Jibbe,
Zelf zou ik eerder geneigd zijn om de onderste engel te zien als iemand die ontzet is doordat Trump weer president is.
Of hij heeft gewoon al eeuwen enorme kiespijn, dat kan natuurlijk ook.
Groet, Marc (trouwe luisteraar op zondagochtend)
Beste Marc,
Met zijn hand half voor zijn ogen geschoven en zijn andere hand tegen zijn hart geklemd kan ik me dat ook goed voorstellen! Dank dat je trouw luistert, met hartelijke groet en tot morgenochtend dan!