Cyrano

Ik ben geen premièreheld. Waar sommigen het talent hebben te shinen en de goede momenten te pakken, wandel ik schutterend rond op zoek naar schaduw - blij om als schrijver meestal onzichtbaar te zijn op dat soort momenten. Bij sommige premières is dat ongemakkelijke gevoel nog sterker, zoals bij Cyrano, waar cameraploegen rondliepen, er een fotomoment bij entree was, en er allemaal mensen rondliepen die je normaal op televisie ziet.

Wat wél geweldig was, was de voorstelling. Cast en crew en alle betrokkenen vlógen. Het was een voorstelling die meer werd dan de som der delen, met acteurs die scherp waren, in het hier en nu en hun rol volkomen beheersten. Heel fijn om naar te kijken!