Het was zondag. Ik rende 12,5 kilometer door de modder en ook mijn benen voelden als modder. Daarna vierde mijn vader zijn vijfenzeventigste verjaardag. Omringd door vrienden die hij al decennia koestert proostten daar Millennia aan ervaring, vriendschap en liefde met elkaar. 's Avonds las ik dat deze zondag de Zuid-Afrikaanse dissidente dichter en antiapartheidsactivist Breyten Breytenbach op vijfentachtig-jarige leeftijd is overleden. Vreemd, vijfentachtig lijkt geen vreselijk vroeg moment het tijdelijke voor het eeuwige te verruilen - maar toch, toen ik die middag om me heen keek naar de vrienden van mijn ouders, allen nog geen tien jaar verwijderd van die leeftijd en allen nog lang niet van plan te sterven, vond ik het een vreemd idee te bedenken hoe dat feestje er in 2034 uit zou zien. Leeftijd is wonderlijk. Hoe ouder je wordt, hoe minder 'ouder worden' betekent.
Reactie plaatsen
Reacties