GVR

Vaak wanneer ik boeken voorlees die indruk op me hebben gemaakt, kom ik er tijdens het lezen achter dat er niet voorzichtig werd omgesprongen met de tere kinderziel in mijn vormende jaren. We lazen al De Gebroeders Leeuwenhart, met een heftige veldslag en een heroïsche zelfmoord, Ronja de Roversdochter (de naam stond lange tijd hoog op ons lijstje meisjesnamen) waarin akelige vogelheksen kinderen belagen, Lampje - dat van huiselijk geweld aan elkaar hangt en nu dan De GVR, waarin kindervretende reuzen voor opwinding zorgen.

Het boek kregen mijn broertjes en ik in 1984, in de Kinderboekenweek. Ik weet nog dat we in een lange, lange rij stonden om het te kopen, omdat de schrijver (een wat muffige, oudere man die voorovergebogen over een tafeltje hing) de boeken signeerde. In mijn herinerring dampte er tabaksrook van de legendarische schrijver, maar dat kan verbeelding zijn geweest - al waren het de jaren tachtig, iedereen dampte toen van de tabaksrook...